نشانه‌های ابتلا به التهاب و عفونت ریه ، علل و عوامل آن

مروری کلی بر بیماری التهابی ریه حساس

بیماری التهابی ریه حساس یا بیماری التهاب ریه ناشی از ازدیاد حساسیت (Hypersensitivity pneumonitis (HP) که با نام  آلوئولیت حساسیتی خارجی (extrinsic allergic alveolitis) هم شناخته می‌شود، یک سندروم التهابی در ریه‌ها بوده که به دلیل استنشاق مکرر عوامل آنتی‌ژنیک موجود در محیط به وجود می‌آید.

این سندروم از نظر شدت، تظاهرات بالینی، نوع عامل تحریک کننده و شدت در معرض عوامل خارجی بودن دارای انواع مختلفی است. در بسیاری از موارد اگر عوامل خارجی ایجادکننده‌ بیماری به سرعت تشخیص داده شوند و بیمار در معرض آن‌ها قرار نگیرد، بیماری التهابی ریه حساس بهبود خواهد یافت. علاوه بر این پیش آگهی (prognosis) هم در این مورد بسیار کارساز خواهد بود.

زمانی که فرد با برخی از عوامل خارجی در محیط برخورد کرده و آنها را استشمام کند، این اختلال خود را نشان خواهد داد. این عوامل خارجی دستگاه ایمنی را تحریک کرده و باعث التهاب کوتاه‌مدت یا بلندمدت بافت ریه موسوم به اینتراستیشیوم (interstitium) خواهند شد.

التهاب ریه مانع از کارکرد درست ریه‌ها شده و در مواردی حتی به آن‌ها آسیب هم وارد می‌کند. در صورت تشخیص، امکان درمان برخی از انواع بیماری التهابی ریه حساس وجود خواهد داشت. برای درمان به فرد توصیه می‌شود که خود را در معرض برخی عوامل خارجی محیطی قرار ندهد. در مواردی هم برای برطرف کردن التهاب درمان دارویی تجویز می‌شود و فرد باید داروهایی از دسته  کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids) یا کورتونی مصرف کند. 

اگر این اختلال درمان نشود یا اینکه به خوبی کنترل نشود، التهاب مزمن رخ می‌دهد و در نهایت باعث ایجاد جراحت‌های دائمی در بافت ریه و از کار افتادن آن خواهد شد. 

پنومونی یک ریه چرک کرده است که باعث متورم شدن کیسه‌های کوچک هوایی در ریه‌ها می‌شود، در این وضعیت کیسه‌های هوایی انباشته از مایعات و عفونت شده و نخستین چیزی که رخ می‌دهد سرفه‌های همراه با خلط و چرک است، اما تب، لرز و تنگی نفس نیز در پی این علائم بوجود می‌آید.
 
انواع متعددی از باکتری‌، ویروس‌ و قارچ‌ها می‌توانند عامل شروع کننده پنومونی در افراد باشند.

عوامل خطرساز

علاوه بر عوامل پیش گفته، به نظر می رسد عوامل ابتلا به پنومونی در زمستان 30 درصد افزایش می یابد؛ یعنی فصل نیز می تواند جزو عوامل خطرساز قلمداد شود. همچنین عوامل دیگری نیز زمینه عفونت ریه را در کودکان تشدید می کند که عبارتند از:

• آلودگی هوای منزل ناشی از دود هیزم
• زندگی در منازل پرازدحام
• استعمال دخانیات والدین
• مصرف داروهای ضعیف کننده سیستم ایمنی مانند کورتیکواستروییدها و شیمی درمانی
• پیوند قلب
 

علائم و عوارض

شایع ترین علائمی که انتظار دارید موارد زیر هستند:

۱- سرفه ای که مخاط غلیظی ایجاد می کند
سرفه کمک می کند تا بدن شما از مخاطی که بر اثر التهاب راه های هوایی و ریه ها ایجاد می شود ، خلاص شود. همچنین، این مخاط ممکن است حاوی خون باشند.

وقتی شما مبتلا به برونشیت یا ذات الریه می شوید ، ممکن است سرفه ای ایجاد کنید که مخاطی ضخیم داشته باشد و ممکن است رنگ آن هم مشخص باشد.
از جمله:

* شفاف
* سفید
* سبز
* زرد مایل به خاکستری

حتی بعد از بهبود علائم، سرفه می تواند تا چندین هفته بماند.

۲- درد تیز و سوزاننده قفسه سینه
درد قفسه سینه که در اثر عفونت ریه ایجاد می شود ، اغلب به صورت دردی تیز یا سوزاننده توصیف می شود. در هنگام سرفه یا نفس کشیدن عمیق ، درد قفسه سینه بدتر می شود. گاهی اوقات دردهای شدید می تواند در قسمت میانی بدن تا پشت کمر شما احساس شود.



۳- تب
هنگامی که بدن شما سعی در مقابله با عفونت دارد ، تب ایجاد می شود. دمای معمولی بدن معمولاً در حدود ۹۸٫۶ درجه فارنهایت (۳۷ درجه سانتی گراد) است.
اگر عفونت باکتریایی ریه دارید ، تب شما ممکن است به اندازه ۱۰۵ درجه فارنهایت (۴۰٫۵ درجه سانتیگراد) که خطرناک است افزایش یابد.

هر تب بالا بالای ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸٫۹ درجه سانتیگراد) اغلب منجر به بسیاری از علائم دیگری از جمله موارد زیر می شود:

* تعریق
* لرز
* دردهای عضلانی
* کمبود آب بدن
* سردرد
* ضعف

اگر تب شما بالاتر از ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸٫۹ درجه سانتیگراد) است یا بیش از سه روز ادامه پیدا کرده است باید به پزشک مراجعه کنید.

۴- درد بدن
عضلات و کمر شما ممکن است در هنگام ابتلا به عفونت ریه درد کند. به این عارضه میالژی گفته می شود. بعضی اوقات در عضلات شما التهاب ایجاد می شود که در صورت ابتلا به عفونت نیز می تواند به درد بدن منجر شود.

۵-  آبریزش بینی
آبریزش بینی و سایر علائم آنفلوانزا نظیر عطسه ، اغلب با عفونت ریه ای شبیه برونشیت همراه است.



۶-  تنگی نفس
تنگی نفس به این معنی است که احساس می کنید تنفس دشوار است یا نمی توانید نفس بکشید. اگر در تنفس مشکل دارید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.

۷- خستگی
معمولاً وقتی بدن شما با عفونت مبارزه می کند احساس تنبلی و خستگی می کنید. استراحت در این مدت بسیار مهم است.

۸- خس خس سینه
هنگام بازدم یا بیرون دادن نفس، ممکن است صدای سوت های پر صدا که به خس خس معروف است ، بشنوید. این حالت نتیجه باریک شدن مجاری هوایی یا التهاب است.

۹- کبود شدن رنگ پوست یا لب
به دلیل کمبود اکسیژن ممکن است رنگ لب یا ناخن های شما کمی به رنگ آبی متمایل شود.

۱۰- صداهای ترک خوردگی و یا خرخر در ریه ها
یکی از علائم حکایت از عفونت ریه ، صدای ترک خوردگی در انتهای ریه ها است ، که به عنوان  کراکل یا ترک های bibasilar نیز شناخته می شود. پزشک می تواند با استفاده از ابزاری به نام استتوسکوپ یا گوشی طبی این صداها را بشنود.

علائم بیماری در نوزادان و کودکان ممکن است متفاوت با بزرگسالان باشد. در صورت عفونت حاد، نوزاد نمی تواند شیر بخورد و ممکن است کاهش هوشیاری و تشنج نیز عارض شود. پنومونی عوارض متعددی برای بیمار دارد و ممکن است در بعضی موارد منجر به مرگ وی شود. از همین رو، بیماری های عفونی، به خصوص در افراد ضعیف، سالمندان و کودکان باید جدی تلقی شود. از جمله عوارض این بیماری می توان به سپتیسمی، ورم ریوی، تجمع مایع و چرک در پرده های جنب، مننژیت و درگیری قلبی اشاره کرد.
 

علت بیماری التهابی ریه حساس

اگر فرد به طور مکرر در معرض استنشاق عوامل خارجی محیطی قرار داشته باشد، این عوامل می‌توانند باعث التهاب ریه‌ها شوند.

* باکتری‌ها و مایکوباکتری‌ها
* قارچ‌ها یا کپک‌ها 
* پروتئین‌ها 
* مواد شیمیایی
 

علل ابتلا به عفونت ریه

برونشیت ، ذات الریه و برونشیولیت ، سه نوع عفونت ریه هستند که معمولاً در اثر ویروس یا باکتری ایجاد می شوند.

شایع ترین میکروارگانیسم های مسئول برونشیت عبارتند از:
* ویروس هایی مانند ویروس آنفولانزا یا ویروس سینسیتیال تنفسی (RSV)
* باکتری هایی مانند مایکوپلاسما پنومونیه ، پنومونیه کلامیدیا و بوردتلاپرتوسیس

شایع ترین میکروارگانیسم های مسئول پنومونی عبارتند از:
* باکتری هایی مانند استرپتوکوک پنومونی (شایع ترین) ، آنفولانزای هموفیلوس و مایکوپلاسما پنومونیه
* ویروس هایی مانند ویروس آنفولانزا یا RSV
* عفونت های ریه به ندرت می تواند توسط قارچ هایی مانند پنوموسیستیس جیرووسی،  آسپرژیلوس یا کپسولاتوم هیستوپلاسما ایجاد شوند.

عفونت قارچی ریه در افرادی که سیستم ایمنی سرکوب شده دارند بیشتر است؛ چه به دلیل بروز نوع خاصی از سرطان باشد یا ایدز یا مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی.

این عوامل خارجی در چه محیط‌‌ها و موادی یافت می‌شوند؟
* پوست بدن حیوانات 
* کولرها، دستگاه‌های تهویه و مرطوب‌کننده‌ هوا
* فضولات و پر پرندگان 
* مواد غذایی آلوده مانند پنیر، انگور، جو و نیشکر آلوده 
* تولیدات و مواد صنعتی آلوده مانند پوشش استفاده شده برای سوسیس و کالباس و چوب پنبه‌ آلوده 
* سطوح فلزی آلوده 
* گرد و خاک ناشی از بریدن چوب 
* یونچه و علوفه‌ خشک مصرفی توسط حیوانات 
* حوضچه‌های آب گرم 



از آن‌جایی که عوامل خارجی متعددی باعث بروز بیماری التهابی ریه حساس می‌شوند، پزشکان در ابتدا تصور می‌کردند که با بیماری‌های ریوی متعددی رو‌به‌رو هستند. بعد از پژوهش‌های صورت گرفته، دانشمندان دریافتند که این بیماری را عوامل خارجی مختلفی به وجود می‌آورد. 
 

چرا تنها برخی افراد به بیماری التهابی ریه حساس مبتلا می‌شوند؟

دستگاه ایمنی افراد مبتلا به بیماری التهابی ریه حساس به برخی از عوامل خارجی شدیدتر از افراد معمولی واکنش نشان می‌دهد. اختلاف در سیستم ایمنی بدن انسان در افراد مختلف پاسخ روشنی به این سوال است. 
 

افراد در معرض خطر ابتلا به بیماری التهابی ریه حساس چه کسانی هستند؟

عوامل مشخصی هم‌چون سن، محیط شغلی، سابقه‌ خانوادگی و ژنتیک، شیوه زندگی و جنسیت در افزایش خطر ابتلا به بیماری التهابی ریه حساس موثراند.

سن: این بیماری همه افراد با سنین مختلف را درگیر می‌کند، ولی نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که بیش‌تر افراد مبتلا به این بیماری افراد 50 تا 55 ساله هستند. علاوه بر این، بیماری در کودکان هم شایع است.

محیط کاری: کشاورزان، دامداران، مرغداران، کارکنان شرکت‌های لبنی و نجارها بیش‌تر از سایر افراد به صورت مداوم در معرض عوامل خارجی و در نهایت ابتلا به بیماری التهابی ریه حساس قرار دارند. افرادی که از پرنده‌ها به عنوان حیوان خانگی در منزل نگه داری می‌کنند هم در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. 

ژنتیک و سابقه خانوادگی: برخی از افراد به صورت ژنتیکی سیستم ایمنی حساس‌تری دارند، این افراد بعد از قرار گرفتن در معرض عوامل خارجی، بیش‌تر از سایرین به بیماری التهابی ریه حساس دچار خواهند شد. در حال حاضر پژوهشگران در حال کار بر روی نقشه‌ ژنی پروتئین‌های سیستم ایمنی هستند. به دست آوردن اطلاعات کافی در مورد تفاوت این پروتئین‌ها به پژوهشگران کمک می‌کند تا درک بهتری از این بیماری داشته باشند. 

شیوه‌ی زندگی: سیگار کشیدن خطر ابتلا به بیماری التهابی ریه حساس را افزایش نمی‌دهد، با این همه سیگار کشیدن منجر به وخیم‌تر شدن بیماری التهابی ریه حساس مزمن خواهد شد و در ادامه مشکلات بیش‌تری را برای فرد به وجود خواهد آورد. بنابراین پزشک به فرد مبتلا توصیه می‌کند که سیگار را ترک کند. 

جنسیت: با وجود اینکه زنان و مردان هر دو می‌توانند به این بیماری دچار شوند، نتایج تحقیقات حاکی از بالاتر بودن آمار زنان مبتلا به این بیماری است. 
 

نشانه‌ها و علائم بیماری التهابی ریه حساس

بر حسب این‌که فرد از چه زمانی به بیماری التهابی ریه حساس مبتلا شده و شدت علائم بیماری چه‌قدر است، این بیماری را در سه نوع مختلف دسته‌بندی کرده‌اند. 
 

ریه حساس حاد

این نوع از بیماری در عین حال که شدید است، مدت کوتاهی نیز به طول می‎انجامد. در این حالت درست مثل این است که فرد به آنفولانزا مبتلا شده و درست زمانی رخ می‌دهد که فرد در معرض گرد و خاک زیادی قرار گرفته است.

اگر فرد دیگر در معرض گرد و خاک قرار نداشته باشد، علائم این بیماری ظرف چند روز از بین می‌روند. علائم نوع حاد بیماری التهابی ریه حساس شامل سرفه، تنگی نفس، حس سنگینی در قفسه سینه، تب، احساس سرما، تعریق و خستگی است. این علائم بین 12 ساعت تا چند روز در فرد وجود خواهند داشت. 
 

ریه حساس نیمه حاد

اگر فرد مدت زمان کمتری در معرض آلودگی‌ها و عوامل خارجی باشد این حالت از بیماری رخ خواهد داد. علائم بیماری با تب شروع خواهد شد و بعد از آن فرد از تنگی نفس، خستگی و سرفه شکایت خواهد کرد. این نوع از بیماری التهابی ریه حساس به مرور زمان شدت خواهد گرفت. 
 

ریه حساس مزمن

این نوع از بیماری مدت زیادتری زندگی فرد را مختل می‌کند و زمانی اتفاق می‌افتد که فرد مدت زیادی به صورت مداوم در معرض عوامل خارجی قرار دارد. علائمی که برای نوع حاد بیماری گفته شد به علاوه‌ کاهش وزن در نوع مزمن بیماری التهابی ریه حساس هم وجود دارد که به مرور زمان بدتر خواهد شد. این نوع از بیماری منجر به ایجاد جراحت‌ها و زخم‌های دائمی در ریه خواهد شد. 
 

تشخیص بیماری التهابی ریه حساس

برای تشخیص بیماری التهابی ریه حساس پزشک سابقه‌ بیمار را بررسی می‌کند. پزشک از بیمار می‌خواهد که به او بگوید آیا در معرض عوامل خارجی قرار داشته است یا خیر. بعد از آن پزشک ممکن است چندین آزمایش انجام داده و تشخیص قطعی دهد. برای این کار پزشک می‌تواند از آزمایش خون، برونکوسکوپی، سی‌تی اسکن، تست چالش دم (Inhalation challenge tests)، نمونه‌برداری از ریه، تست عملکرد ریه، رادیولوژی سینه و تست (پرسپتین) استفاده کند. 



پزشک برای تشخیص بیماری التهابی ریه حساس اقدامات زیر را انجام می‌دهد.

۱. شرح حال: پزشک با سؤال کردن و بررسی تاریخچه پزشکی شما سعی می‌کند بفهمد که آیا قبلاً در برخورد با یک ماده دچار علایم بیماری شده‌اید و همچنین پزشک سعی می‌کند با شرح حال گیری از شما حاد، تحت حاد و مزمن بودن بیماری شما را تشخیص دهد.

۲. معاینه فیزیکی: تشخیص صدای رال یا کراکل هنگام سمع ریه

۳. آزمایش خون: افزایش گلبول‌های سفید و سلول‌ها و فاکتورهای ایمنی را نشان می‌دهد

۴. برونکو آلوئولار لاواژ: در این روش مایعی از ریه فرد مشکوک به بیماری گرفته می‌شود و تحت آزمایش قرار می‌گیرد. سطوح بالای گلبول‌های سفید و سلول‌های ایمنی نشان‌دهنده بیماری التهابی ریه حساس است.

۵. سی‌تی اسکن: با استفاده از سی‌تی اسکن می‌توان التهاب و آسیب‌هایی نظیر فیبروز ریه که بر اثر بیماری در فرد ایجاد شده است را تشخیص داد.

HRCT (سی تی اسکن با رزولوشن بالا) به تشخیص انواع بیماری التهابی ریه حساس کمک می‌کند.

۶. Inhalation challenge test: در طی این آزمایش، فرد با ماده مشکوکی که احتمال می‌رود سبب علائم بیماری شود در تماس قرار می‌گیرد؛ اگر فرد دچار علایمی نظیر بالا رفتن دما و افزایش گلبول‌های سفید و کاهش عملکرد ریه شود یعنی دچار بیماری التهابی ریه حساس است.
 البته منفی بودن این آزمایش رد‌کننده بیماری نیست.

۷. بیوپسی ریه: در این روش قسمتی از بافت ریه مورد بررسی قرار می‌گیرد تا مشخص شود که آیا علایم التهاب و فیبروز و … را دارد یا خیر.

۸. آزمایش‌های عملکردی ریه: علائم محدودکننده را نشان می‌دهند. مثل کاهش ظرفیت تنفسی، کاهش اکسیژن و مشخص شدن وجود یا عدم وجود علائم انسدادی.

۹. Precipitin test: در این روش آنتی‌بادی‌های موجود در خون سنجیده می‌شود و مشخص می‌شود که آیا آنتی‌بادی نسبت به یک ماده در خون فرد وجود دارد یا خیر. البته وجود آنتی‌بادی‌ها حتما به معنای وجود بیماری التهابی ریه حساس نیست. زیرا بسیاری از افراد بدون وجود این بیماری دارای آنتی‌بادی در خونشان هستند. ممکن است پزشک بعد از مثبت شدن این آزمایش از فرد  Inhalation callenge test بگیرد.

۱۰. Chest-x-ray یا عکس قفسه سینه: با گرفتن عکس از قفسه سینه پزشک می‌تواند ریه را از نظر وجود التهاب و فیبروز ناشی از بیماری مورد بررسی قرار دهد.
 

درمان بیماری التهابی ریه حساس

یکی از مهم‌ترین کارهایی که روند درمان بیماری التهابی ریه حساس را سرعت می‌بخشد، جلوگیری از قرار گرفتن در معرض عوامل خارجی ایجاد کننده بیماری است. اگر فرد به نوع مزمن بیماری مبتلا باشد داروهای استروییدی جهت کاهش و کنترل التهاب برای فرد تجویز می‌شود. این داروها عوارض جانبی همچون افزایش وزن و افزایش قند خون را به همراه خواهند داشت.

تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که داروهای همچون آزاتیوپرین (Azathioprine) و ریتوکسی‌مَب (rituximab) که واکنش‌پذیری سیستم ایمنی را کاهش می‌دهند در درمان بیماری موثر هستند. با این حال تحقیقات بیش‌تر باید انجام شود.

اگر فرد با مشکلات تنفسی زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کند، اکسیژن‌تراپی برای او تجویز خواهد شد. به کمک ماسک یا لوله‌های تنفسی اکسیژن مورد نیاز فرد تامین می‌شود. برخی از افراد همه زمان‌ها نیاز به اکسیژن خواهند داشت ولی برخی دیگر فقط در هنگام خواب و یا در هنگام ورزش نیاز به اکسیژن پیدا خواهند کرد.
افراد مبتلا به نوع مزمن بیماری که دچار جراحت و آسیب‌های جبران‌ناپذیری در ریه‌های خود هستند، احتمالا به پیوند ریه نیاز پیدا خواهند کرد.
 

افراد در معرض خطر

• کودکان خصوصا آنهایی که بیماری مزمن دارند.
• افراد مبتلا به بیماری های مزمن قلبی، ریوی، کبدی، کلیوی، آسم و دیابت.
• افرادی که سیگار می کشند.
• افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مانند افراد مبتلا به ایدز.
• افراد پیر و ضعیف.
• افرادی که طحال آنها با جراحی برداشته شده است.
• افراد الکلی.

اقدامات مراقبتی برای بیماران مبتلا به بیماری التهابی ریه حساس

افراد مبتلا به بیماری‌ التهابی ریه حساس برای داشتن یک زندگی سالم لازم است موارد زیر را رعایت کنند: 

برای درمان درست و مناسب و از بین رفتن تمام علائم بیماری، لازم است که  توصیه‌های پزشک معالج به خوبی رعایت شود.

فرد باید واکسن آنفولانزا را دریافت کند. این کار از ابتلای دوباره‌ فرد به عفونت و در نتیجه‌ آسیب ریه‌ها جلوگیری خواهد کرد.

فرد مبتلا باید فعالیت ورزشی و بدنی مناسبی داشته باشد. فرد باید بعد از مشورت با پزشک، فعالیت بدنی متناسب با شرایط خود را به صورت مداوم انجام دهد.

سیگار کشیدن، خصوصا در بیماران مبتلا به نوع مزمن بیماری بسیار خطرناک خواهد بود و می‌تواند شرایط بیمار را سخت‌تر از پیش کند؛ لذا پزشک به فرد توصیه خواهد کرد که سیگار را ترک کند.
 

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

در صورت عدم درمان، عفونت ریه می تواند یک بیماری جدی به حساب بیاید. به طور کلی، اگر سرفه شما بیش از سه هفته طول بکشد ، یا در تنفس دچار مشکل هستید ، به پزشک مراجعه کنید.

تب بسته به سن شما می تواند معانی مختلفی داشته باشد. به طور کلی ، شما باید این دستورالعمل ها را دنبال کنید:

در نوزادان

اگر کودک شیرخوار شما جزو موارد زیر است، به پزشک مراجعه کنید:

* نوزاد کمتر از ۳ ماه ، با دمای بدن بیش از ۱۰۰٫۴ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد)
* بین ۳ تا ۶ ماه ، با تب بالاتر از ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸٫۹ درجه سانتیگراد) که به نظر می رسد بسیار تحریک پذیر ، بی حال یا ناراحت باشد
* بین ۶ تا ۲۴ ماه ، با تب بیش از ۱۰۲ درجه فارنهایت (۳۸٫۹ درجه سانتیگراد) بیش از ۲۴ ساعت

در کودکان

اگر فرزندتان شرایط زیر را دارد، حتما به پزشک مراجعه کرد:

* تب بالاتر از ۱۰۲٫۲ درجه فارنهایت (۳۸٫۹ درجه سانتیگراد) دارد
* بی میل یا تحریک پذیر است ، به طور مکرر استفراغ می کند ، یا سردرد شدید دارد
* بیش از سه روز تب داشت
* یک بیماری پزشکی جدی دارد یا سیستم ایمنی بدن او به خطر افتاده است
* اخیراً در یک کشور در حال توسعه بوده است
 

در بزرگسالان

اگر بزرگسال هستید و علائم زیر را دارید، باید به پزشک مراجعه کنید :

* دمای بدن بیش از ۱۰۳ درجه فارنهایت (۳۹٫۴ درجه سانتیگراد) داشته باشید
* بیش از سه روز تب داشتید
* یک بیماری پزشکی جدی دارید یا سیستم ایمنی بدن شما به خطر افتاده است
* اخیراً در یک کشور در حال توسعه بوده است

همچنین اگر تب شما با هر یک از علائم زیر همراه باشد، باید به نزدیکترین مرکز اورژانس مراجعه کنید و به دنبال معالجه اضطراری باشید یا در صورت بروز تب با هر یک از علائم زیر با پزشک خود تماس بگیرید:

* سردرگمی ذهنی
* در تنفس مشکل دارید
* گرفتگی گردن
* درد قفسه سینه
* تشنج
* استفراغ مداوم
* بثورات غیرمعمول پوستی
* توهم
* گریه غیرقابل تحمل در کودکان

اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید و تب ، تنگی نفس یا سرفه ای که همراه با خون است امان شما را بریده ، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
 

درمان های سنتی، خانگی و طبیعی

آویشن: به عنوان ضدگرفتگی در درمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرماخوردگی و آنفلوانزا استفاده می شود. برای درمان سرفه، یک مشت آویشن را در یک لیتر آب بجوشانید و آن را صاف کنید. بعد 250 گرم عسل به آن اضافه کرده و هر روز نصف فنجان میل کنید.

سیر: ضدعفونی کننده قوی برای مجاری ریه است و مصرف آن به سرعت خلط سینه را کم می کند. سوپ سیر در زمستان، مجاری تنفسی را تقویت می کند و برای برونشیت مفید است.

کدو حلوایی: نرم کننده سینه و خنک کننده است.

جوشانده عناب: تسکین دهنده برای درمان عفونت های گلو، برونشیت، روده ها و مجاری ادرار است. به این صورت که 30 تا 60 گرم عناب خشک را در یک لیتر آب 30 دقیقه می جوشانند و آن را مصرف می کنند.

دمکرده گل ختمی و برگ ختمی: برای درمان عفونت های مجاری تنفسی، تورم روده، انواع زکام، برونشیت، درد گلو، ورم حنجره و آنژین بسیار مفید است.

جوشانده خرما: 60 گرم خرما را در یک لیتر آب جوش بریزید و پس از ولرم شدن میل کنید. برای درمان زکام، درد گلو و عفونت های ریوی موثر است.

جوشانده برگ کرفس: جوشانده 30 گرم برگ کرفس در یک لیتر آب مخلوط با شیر، در درمان بیماری های ریوی و گرفتگی صدا موثر است.

پیاز: گوگرد پیاز، پس از ورود به خون و ریه ها، با عفونت های مجاری تنفسی مبارزه می کند.

جوشانده انجیر: برای درمان برونشیت های کهنه دارای خاصیت فوق العاده ای است.

آب هویج: در رفع ترشحات برونش ها و ریه ها فوق العاده موثر است.
 

سخن آخر:

آنتی‌ژن‌های مسئول ایجاد بیماری التهابی ریه حساس از منابع مختلفی می‌آیند. در حالت کلی این آنتی‌ژن‌ها در سه دسته‌ بزرگ میکروب‌ها، پروتئین‌های حیوانی و مواد شیمیایی مولکولی با وزن پایین طبقه‌بندی می‌شوند. میکروب‌ها باعث ایجاد بیماری ریه کشاورز (Farmer’s lung)، پروتئین‌های حیوانی باعث بروز بیماری (bird fancier’s lung) و مواد شیمیایی مولکولی با وزن پایین باعث ظاهر شدن بیماری‌های ریوی وابسته به محیط کار یا ریه‌ شیمیایی کارگر (chemical worker’s lung) خواهند شد. لازم به ذکر است که این بیماری‌ها انواع مختلف بیماری التهابی ریه حساس را تشکیل می‌دهند.


منبع: سایت دکتردکتر
سایت برترین ها
سایت تابناک